پیاده روی کردن پارسا جیگری

عسل طلاها

پیاده روی کردنت خیلی بامزه است . و هر بار که بگذارمت زمین با جدیدت هر چه تمام تر شروع به پیاده روی میکنی و جالب اینجاست که خیس عرق هم میشی ولی دست برنمیداری و همچنان ادامه میدی .

دیروز بردیمت مسجد پوتراجایا که افطاری میدادند با خاله مینا و همسرشون و عمو مجید جون و آقا مصطفی برای اولین باراز پله هم بالا رفتی و کلی هم پیاده روی کردی .

از پیاده رویت عکس و فیلم گرفتیم.

جدیدا خیلی قابلیت های دیگه هم به قابلیت هات اضافه شده.

مثلا

-از توی تشت حمومت میای بیرون و دوباره میری توش

-از پله بالا میری

-از پله کوچیک پایین میای

-از روی تخت ما میری توی تخت پارکت و دوباره برمیگردی توی تخت ما

عزیزم اول که آدمهای غریبه میان طرفت خودتو قایم میکنی و نمیری توی بغلشون ولی بعد از مدتی باهاشون کلی رفیق میشی و باهاشون بازی میکنی .

اگه باهات بازی بکنن و بدو بدو بکنن که دیگه اصلا غریبی هم نمیکنی.

کلا بچه خون گرمی هستی و همه از دیدن و بازی باهات لذت میبرن و همه مرتب برای اینکه تو رو ببینن از ما هم برای بیرون رفتن دعوت میکنن که این خودش باعث شادی ما هم هست که تنهایی رو کمتر احساس کنیم و تو هم هوا میخوری و بازی میکنی .

عمو جون مجید هم کلی بهمون سفارش کرد که برات اسپند دود کنیم و ما هم گوش کردیم و برای سلامتیت اسپند دود کردیم و از خداوند به خاطر داشتن فرشته خوبی مثل تو تشکر کردیم.